OS :
Cos dress [LeoxBin]
มือใหญ่ค่อยๆ เกลี่ยไล้ไปตามเรียวขาขาวภายใต้กระโปรงตัวสั้นช้าๆ
ทว่ากลับเร้าอารมณ์จนใบหน้าสวยหวานของคนโดนกระทำทำได้เพียงหันหน้าหนีอย่างเขินอาย
ฟันคมกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ
เพื่อกลั้นน้ำเสียงที่อาจจะหลุดรอดออกไปจนคนภายนอกห้องแต่งตัวหลังเวทีนี้ได้ยิน
“พี่...คะคอยก่อน”
เสียงหวานสั่นไปตามแรงอารมณ์พยายามพูดออกมา
มือเล็กพยายามผลักไหล่ร่างสูงที่ยังกักขังเขาเอาไว้จนติดกับกำแพงของห้องแต่งตัวหลายครั้ง
“รอ? ไม่รอได้ไหม
นายผิดเองนะ” ดวงตาคมดุทอดมองร่างบางภายในชุดกระโปรงสีหวานและวิกผมสีแสบตาที่มันรับกับใบหน้าหวานจนดูมีเสน่ห์
เสียงทุ้มพูดออกมาราบเรียบแต่มุมปากหยักกลับยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์
“อื้อ”
ริมฝีปากร้ายกาจกดจูบริมฝีปากอิ่มสวยของร่างตรงหน้าอย่างเอาแต่ใจ
มือใหญ่จับท้ายทอยของฮงบินเอาไว้เพื่อกันคนตัวเล็กกว่าขยับหนี
เรียวลิ้นร้อนไล่ต้อนอีกฝ่ายที่ไร้ทางสู้ภายในโพรงปากเล็ก
หยาดน้ำสีใสไหลซึมขอบปากเพราะเวลาที่ผ่านไปค่อนข้างยาวนาน ดวงตาคู่โตปิดสนิทรับความร้อนแรงจากริมฝีปากที่กดจูบราวกับแทคอุนจะกระชากวิญญาณของฮงบินทิ้งออกไปพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาที่ค่อยๆ
ถอนริมฝีปากเพียงนิดเพื่อให้คนที่หน้าแดงก่ำปรับจังหวะการหายใจ
“หน้าแดงก่ำเลยนะ”
แทคอุนพูดต่ออย่างล้อเลียนคนตรงหน้า
มือใหญ่ไล้กลีบปากสีสวยที่เจ่อบวมจากสัมผัสร้อนแรงที่เขาป้อนให้ ดวงตาคู่โตที่มักชอบตวัดมองอย่างไม่พอใจกลับไม่ได้ทำให้เขากลัวเลยสักนิด
กลับกันตอนนี้สภาพของ อี ฮงบิน กลับน่าจัดการจนห้ามใจยาก
“กลับห้องก่อนเถอะ
ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหว”
เสียงทุ้มกระซิบริมใบหูเล็กเบาๆ
แขนแกร่งรวบเอวบางเข้ามาจนชิดตัว
ขายาวก้าวไปทางด้านนอกโดยที่ข้างกายก็มีร่างบางเดินตามอย่างไม่พอใจเท่าที่ควร
มาบังคับให้ใส่อีกรอบ
เกิดนึกอะไรขึ้นมากัน
ปึก!
“พี่!”
เสียงหวานเรียกออกมาเสียงเข้มเมื่อร่างทั้งร่างโดนดันจนติดกำแพงหนาทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้องพักที่พักกันสองคน
ข้อมือเล็กทั้งสองข้างถูกแทคอุนดันขึ้นเหนือวิกผมสีสวยด้วยมือเพียงมือเดียว
ดวงตาคู่คมที่ทอดมาดูวาววับ และเคลือบแฝงไปด้วยแรงอารมณ์จนฮงบินเองยังต้องหันหน้าหนี
“ดีจริงๆ
ที่ขอชุดนี้กลับมา นายเหมาะกับมันนะ”
ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่แทคอุนกลับเริ่มปลดซิปด้านหลังของชุดกระโปรงตัวใหญ่ช้าๆ
จนเหลือเพียงผ้าด้านในที่บางจนแนบลู่ไปกับผิวขาว
แขนแกร่งช้อนอุ้มร่างบางขึ้นอย่างรวดเร็ว ขายาวก้าวไปยังเตียงนอนหลังกว้างแบบที่ฮงบินก็รู้ดีว่าจะเกิดอะไรต่อจากนี้
“อืม”
เสียงหวานเผลอครางในลำคออย่างพอใจ
เพราะริมฝีปากร้ายกาจกดจูบไปตามผิวขาวใสที่โผล่พ้นเสื้อผ้า และมือใหญ่ค่อยๆ
เลิกชายซับในตัวยาวจนมันกองแถวเอวคอด
“นายรู้ตัวไหมว่าสวยแค่ไหน”
เสียงทุ้มเริ่มแหบพร่านิดๆ
ตามแรงอารมณ์ มือใหญ่เลื่อนไปสัมผัสส่วนไวความรู้สึกของร่างบาง
แต่ดวงตาคู่คมยังคงมองใบหน้าสวยหวานที่ตอนนี้วิกผมสีสวยกระจายปกคลุมหมอนหนุนสีขาว
แก้มใสแดงก่ำและชื้นเหงื่อเล็กน้อยเพราะอุณหภูมิร่างกายที่สูงขึ้น
“อ๊ะ!...อา...มะไม่เอา”
ฮงบินเผลอครางออกมาเสียงดังอย่างลืมตัวเพราะสัมผัสเปียกชื้นผ่านเนื้อผ้าผืนบางตรงช่วงหน้าอก
แต่แทนที่จะฟังคำร้องขอแทคอุนกลับทำเพียงเหลือบตาขึ้นมามองคนที่นอนตัวสั่นไปเพราะแรงอารมณ์
เรียวลิ้นร้อนไล่เลียยอดอกทั้งสองข้างผ่านเนื้อผ้าบาง
ที่ครูดกับผิวจนฮงบินรู้สึกมากกว่าทุกครั้ง
“สวยมาก”
มือใหญ่ลูบกลุ่มผมสีเข้มของคนที่ส่ายหน้าจนวิกลงมากองบนหมอนช้าๆ
ส่วนมืออีกข้างปลดกางเกงยีนส์ตัวใหญ่ของตัวเองอย่างรวดเร็ว
ดวงตาคมดุมองภาพตรงหน้าอย่างพอใจ ร่างขาวจัดที่บิดเร่านิดๆ
พร้อมกับรอยเปียกชื้นแถวหน้าอกที่ยอดอกทั้งสองข้างดันตัวขึ้นมาจนชัดเจน
เรียวขาขาวที่พยายามหนีบตัวเข้าหากันแต่ติดที่เขานั่งคั่นกลางเอาไว้ก็ดูน่าจัดการไม่น้อยเลยทีเดียว
“อื้อ! อึดอัด”
เสียงหวานครางประท้วงนิดๆ
เพราะความร้อนของแก่นกายที่กดสอดเข้ามาถึงแม้จะเชื่องช้า แต่กลับใหญ่โตจนทำเอาเจ้าตัวต้องพูดออกมา
“อืม”
เสียงทุ้มคำรามในลำคออย่างพอใจ
ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ กดตัวเองลงไปช้าๆ เพราะเกรงว่าร่างบางจะเจ็บ มือใหญ่เอื้อมไปคว้ามือของฮงิบที่ปัดป่ายไปด้านข้างมาคล้องคอเอาไว้
ก่อนจะตัดสินใจยกร่างบางขึ้นมานั่งทับตักของตัวเองทั้งๆ ที่ร่างทั้งสองยังคงสอดประสานกันอยู่
พุ่บ พุ่บ พุ่บ
“อ๊ะ...พี่...เบา..อ๊า...เบาหน่อย”
ฮงบินเริ่มครางไม่เป็นศัพท์เพราะแรงขยับจากคนที่นั่งอยู่ด้านล่าง
และไหนจะมือใหญ่ที่พยายามยกเอวเล็กขึ้นลงเพื่อรับแรงจากร่างสูง จนฮงบินทำได้เพียงยอมให้มือใหญ่เป็นคนบังคับทุกอย่าง
“เจ็บไหม”
เสียงทุ้มถามคนด้านบนที่ต้องทนรับแรงอารมณ์ของตัวเองอย่างอดห่วงไม่ได้
มือใหญ่จับให้แขนเล็กทั้งสองข้างเกาะคอตัวเองไว้เพื่อกันอีกฝ่ายร่วงหล่น
สะโพกสอบขยับเข้าออกรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงอารมณ์ของคนทั้งคู่
“อ๊า!”
เสียงหวานครางออกมาพร้อมกับหยาดน้ำขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนไปทั้งเสื้อยืดของแทคอุน
ใบหน้าหวานซบลงกับบ่ากว้างอย่างหมดแรงแม้จะรับรู้ได้ว่าร่างด้านล่างยังขยับตัวเข้าออกภายในอยู่ตลอดเวลา
“อืม”
แทคอุนขยับตัวให้เร็วขึ้นเพราะแรงบีบกระชับที่บ่งบอกว่าอีกฝ่ายถึงปลายทางแล้ว
เสียงทุ้มครางต่ำก่อนจะปลดปล่อยออกมาทั้งหมดจนน้ำสีขาวขุ่นไหลเลอะเรียวขาขาว
มือใหญ่ค่อยๆ ยกสะโพกเล็กขึ้น ก่อนจะช้อนอุ้มร่างบางขึ้นแนบอก
“ฉันล้างให้นะ”
เสียงทุ้มติดเจ้าเล่ห์ถามขึ้นเบาๆ
แต่แทคอุนกลับไม่ยอมฟังเสียงโวยวายของคนที่หมดเรี่ยวแรงเลยด้วยซ้ำ และยังทำเพียงก้าวเข้าห้องอาบน้ำขนาดใหญ่ที่เพียงพอสำหรับผู้ชายสองคน.....
Talk
ให้เด็กคนนึงที่ไปสปอยขอเอ็นซีค่ะ
ทีแรกทำแกล้ง พอมาได้นิดนึง ลงก็ด้ายยยย ไม่มีอะไรอย่างร้ายแรง55555
สุดท้ายเหมือนเดิม รักคนอ่านทุกคนน้าาา
ทวีตค่ะ จิ้มมมม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น