SF: miss you
“นี่พี่! เอามือออกไปเลยนะ”
หลังจากนั่งแช่น้ำอุ่นๆ
มาหลายนาที เสียงหวานของฮงบินก็ร้องลั่นห้องน้ำอย่างตกใจ มือเล็กพยายามแกะแขนที่เลื่อนรวบรอบเอวคอดของตัวเองอยู่หลายครั้ง
“ก็บอกว่าคิดถึงไง”
แทคอุนพูดแค่นั้น
มือใหญ่เริ่มลูบไปตามผิวขาวเนียนที่เปียกชื้นช้าๆ
จมูกโด่งสูดดมกลิ่นกายที่หอมอ่อนๆ ของร่างตรงหน้าอย่างชอบใจ
“พี่ มันจั๊กจี้นะ”
ฮงบินเริ่มร้องท้วงเมื่อมือหนาเริ่มไม่อยู่กับที่
จมูกโด่งที่สัมผัสตามลำคอด้านหลังมาพร้อมกับสัมผัสเปียกชื้น
และร้อนผ่าวของริมฝีปากที่เริ่มกดจูบ
“ขอนะ
ฉันคิดถึงนายมากเลย”
“อื้อ!”
เสียงทุ้มพูดออกมาราวกับขออนุญาต
แต่ริมฝีปากร้อนผ่าวกลับช่วงชิงลมหายใจจากริมฝีปากสีสวยที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้าอย่างเอาแต่ใจ
มือใหญ่เริ่มลูบไล้ทั่วผิวกายขาวเนียนของร่างบาง
“อืม”
เสียงหวานครางในลำคอตามแรงอารมณ์ที่เกิดขึ้นมา
มือเล็กกำไหล่กว้างแน่นเพราะเสียววูบไปทั้งร่างกาย
ใบหน้าของคนทั้งคู่เริ่มเอียงปรับมุมเพื่อความถนัด
“สวย”
เพราะอากาศที่ใกล้หมดลงทำให้แทคอุนยอมถอนริมฝีปากออกมาช้าๆ
มือใหญ่ใช้นิ้วชี้เกลี่ยไล้ริมฝีปากสีสวยที่แดงนิดๆ
เพราะกิจกรรมก่อนหน้าอย่างชอบใจ
และภาพของร่างบางผิวขาวจัด
ที่หอบหายใจภายในอ่างอาบน้ำ
ดวงตาคู่หวานปรือปรอยไปกับสัมผัสที่ปลุกเร้าอารมณ์ก็ทำให้แทคอุนคิดได้เพียงคำเดียวจนต้องพูดออกมา
“อือ”
ไม่รอให้ฮงบินได้เถียงอะไรออกมาต่อ
แทคอุนก็จู่โจมริมฝีปากที่ยั่วยวนอยู่ตรงหน้าอย่างอดใจไม่ไหว
แขนแกร่งช้อนอุ้มร่างบางขึ้นจากอ่างอาบน้ำ และก้าวต่อไปยังห้องนอน
ตุบ
“แฮ่กๆ
พี่...มันเสียวนะ”
ร่างบางที่ทิ้งตัวบนเตียงนอนขนาดใหญ่หอบหายใจเฮือกใหญ่เพราะลมหายใจที่โดนช่วงชิงมาตลอดทาง
มือเล็กทุบไหล่กว้างเบาๆ ก่อนจะโวยนิดๆ เพราะมือใหญ่ที่ลูบไล่ไปทั่วร่างกาย
“อ๊ะ...พี่...อืม...ตรงนั้น...พี่”
เสียงหวานครางออกมาอย่างหยุดตัวเองไม่ได้
มือเล็กขยุ้มกลุ่มผมสีเข้มของคนที่วุ่นวายอยู่แถวหน้าอกอย่างเสียดเสียว
“หอมนะ”
แทคอุนพูดสั้นๆ
อย่างพอใจ มือใหญ่ลูบคลึงตุ่มไตกลางอกทั้งสองข้างราวกับว่ากลัวมันจะน้อยใจ
ริมฝีปากร้ายกาจก็พรมจูบไปทั่วทุกพื้นที่จนถึงแผ่นท้องแบนราบ
“พี่..อืม ผม
เสียว...”
“ดีแล้วที่รอบนี้ไม่ได้ไปญี่ปุ่น
เพราะฉันคงไม่ยากให้นายโชว์กับฮัคยอนแค่สองคน”
เสียงทุ้มติดเอาแต่ใจพูดขึ้นอีกรอบ
มือใหญ่เลื่อนลงไปทางด้านล่าง ก่อนจะค่อยๆ แตะต้องกับช่องทางด้านหลังที่กำลังเกร็งตัว
“อืม...ทะทำไมอ๊ะ...พี่...”
ฮงบินที่กำลังโดนรังแกกลั้นใจถามอย่างสงสัย
แต่กลับได้คำตอบเป็นเพียงแรงขยับที่มากขึ้น
มือเล็กเลื่อนมากำหมอนหนุนใบนุ่มอย่างเสียดเสียวจนทำอะไรไม่ถูก
“อ๊ะ...แน่น...แน่นไป”
“อืม”
เสียงหวานร้องอีกครั้งอย่างตกใจที่นิ้วของคนตรงหน้าถอนออกไป
และถูกแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า ความใหญ่โตที่ค่อยๆ
กดสอดเข้ามาทำให้เสียงครางของทั้งสองคนดังเคล้าคลอกันภายในห้องนอนกว้าง
สวบ สวบ สวบ
“แค่นายเต้นกันรอบนั้นฉันก็หวงแทบบ้าแล้ว
ถ้าไม่ติดว่าทุกคนขอฉันไม่ยอมฉากนั้นแน่ๆ”
สะโพกสอบขยับเร็วและแรงขึ้นเมื่อเห็นฮงบินเริ่มคุ้นชิน
เสียทุ้มบ่นในลำคออย่างเอาแต่ใจ และอดไม่พอใจถึงการแสดงของฮงบินในเพลงToxinที่ตอนจอบฮัคยอนเดินมาจับฮงบินเอาไว้จนภาพออกมาดูเหมือนฮงบินกำลังยั่วยวนก็ทำเอาคนที่นิ่งตลอดอดไม่พอใจไม่ได้
หน้าตาแบบนั้นของฮงบินเขาหวงมันมาก
“พี่
อ๊ะ..หวงอะไร..อือ...แค่แสดงเอง”
ฮงบินพยายามพูดกับคนด้านบนอีกรอบ
แต่เสียงหวานกลับมาครางไม่เป็นศัพท์อีกครั้งเพราะแรงขยับจากร่างด้านบน
สะโพกเล็กขยับรับกับสะโพกสอบอย่างเคยชิน
เรียวขาทั้งสองข้างถูกรวบขึ้นเพื่อเปิดทางให้ความใหญ่โตสอดเข้ามาได้ลึกยิ่งขึ้น
“อือ พี่...เร็วๆ”
เสียงหวานร้องขอออกมาอย่างลืมอาย
มือเล็กเกาะเกี่ยวไหล่กว้างเอาไว้เพื่อพยุงตัวเมื่อการเคลื่อนไหวทั้งหมดรุนแรงขึ้น
“อืม”
เสียงทุ้มคำรามในลำคออย่างพอใจ
สะโกพสอบขยับเร็วขึ้นเพราะรู้ว่าคนรักกำลังจะถึงปลายทางในอีกไม่ช้า
“อื้อ แฮ่กๆ”
ฮงบินร้องออกมาเมื่อปลดปล่อยออกมาจนเลอะไปทั่วทั้งหน้าท้อง
ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำเยิ้มมองคนรักตัวโตที่กำลำงขยับเข้าออกเร็วๆ
อย่างพอใจที่เห็นอีกคนมีความสุข
“อืม”
และเพียงไม่กี่นาทีเสียงทุ้มก็ครางต่ำอย่างพอใจ
ความอุ่นร้อนทั้งหมดปลดปล่อยออกมาจนแทคอุนรู้สึกได้ว่าฮงบินสะดุ้งนิดๆ
ร่างสูงค่อยๆถอนตัวออกช้าๆ ดวงตาคู่คมสบตาร่างบางที่มองมาอย่างแสนรัก
“คิดถึงมากนะ”
อ่านต่องับบบบ จิ้มๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น