SF : Shave {WonHyuk} NC

ไปอ่านกันเลยยยยย^^

.

....

...........

 

“ซากีครับ!” 

 

“อะไรม้าซี เป็นอะไรหรือเปล่า” 

 

เสียงตะโกนจากในห้องน้ำของซีวอน ทำให้อีกคนรีบเดินมาดูทันที เสียงใสถามกลับเมื่ออีกคนเงียบไป

 

“เข้ามาหน่อยสิ ช่วยวอนหน่อย”

 

            เสียงเร่งของซีวอน ทำให้ฮยอกแจรีบเปิดประตูเข้าไปแทบจะทันที

 

“มีอะไรหรือเปล่า”

 

            เสียงหวานที่เริ่มอายถามออกไป เมื่อภาพตรงหน้าก็คือคนรักที่นอนแช่น้ำอยู่ในอ่างอาบน้ำ ตาสวยเผลอมองไปด้านในอ่างที่มีฟองสบู่ลอยอยู่บางๆจนต้องรีบหันหน้าหนี เง้อ เห็นกี่ครั้งก็ไม่ชินนะ

 

“ถูหลังให้หน่อยสิครับ นะนะ” เสียงทุ้มที่ออดอ้อนเล็กๆทำให้ฮยอกแจปฎิเสธไม่ลง ร่างเล็กจัดการนั่งลงตรงขอบอ่างก่อนจะรับที่ขัดตัวจากอีกคนมาถือไว้

 

ตู้ม!

 

 

“ซีวอน!” 

 

เสียงใสเรียกชื่ออีกคนอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆตอนนี้ตัวเองก็โดนดึงลงมาอยู่ในอ่างอาบน้ำกับอีกคน

 

“ครับผม”

 

“เล่นอะไรเนี่ย” เสียงดุเล็กๆก็ยังคงทำหน้าที่ต่อไป ตาหวานหันมามองคนด้านหลังอย่างดุๆ

 

“งั้น อาบน้ำด้วยกันอีกรอบเนอะ ซากีจะได้สบายตัวไง”

 

            เสียงทุ้มพูดแค่นั้น ก่อนที่จะเริ่มหาความหอมจากคนตรงหน้า กลิ่นครีมบำรุงผิวอ่อนๆที่ติดตัวเข้ามา ทำให้จมูกโด่งของซีวอนก้มลงไปชิดยิ่งขึ้น

 

“อะอืม...พะพอก่อน” เสียงครางลอดลำคอของฮยอกแจดังขึ้นเมื่อริมฝีปากร้อนไล่ลงมาตามซอกคอ แต่ความรู้สึกบางอย่างทำให้เลือกที่จะหยุดซีวอนไว้

 

“ทำไมซากี” ถึงจะยังไม่เข้าใจแต่ซีวอนก็ยอมหยุดมองอีกคนเพื่อรอคำตอบ

 

“เฮ้อ ที่โกนหนวดไปเมื่อเย็น มันไม่หมดสินะ มันยังขูดอยู่เลย” 

 

เสียงใสตอบคำถามออกไป ก่อนที่มือเล็กจะลูบไปตามใบหน้าหล่อเบาๆ ไรหนวดจางๆยังคงมีอยู่ อาจจะเพราะความรีบในตอนนั้น

 

“งั้น ไปหน้ากระจกนะ โกนให้วอนอีกรอบ..นะ” เสียงทุ้มยังคงไม่หยุดอ้อน แต่คนตัวเล็กก็ยองทำตาม

 

“ทำไมวันนี้อ้อนจังล่ะ” ปากเล็กบ่นออกมา ในขณะที่เตรียมหาครีมโกนหนวดให้อีกคน

 

“ก็เราไม่เจอกันกี่วัน แล้วยังทำตัวน่ารักน่ากอดทุกวันอีก วอนเลยคิดถึงไง”

 

“อืม...”

 

            จบคำพูดเอาแต่ใจของซีวอน ปากร้อนก็ประกบลงไปบนริมฝีปากชมพูสวยทันที ลิ้นชื้นกวาดต้อนในโพรงปากเล็กจนคนตัวเล็กทำได้เพียงตอบรับตามธรรมชาติ

 

ตุบ

 

            เสียงทิ้งน้ำหนักเบาๆของของฮยอกแจบนอ่างล้างหน้าดังขึ้น ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะยอมถอยออกมาให้อีกคนพักหายใจ

 

“สวยดีนะ”

 

            เสียงทุ้มแสนเอาแต่ใจดังขึ้น เมื่อตาคมกวาดมองร่างเล็กตรงหน้ากระจก  ชุดนอนสีเหลืองอ่อนบางๆเปียกลู่ไปกับลำตัว ทำให้เผยสัดส่วนของคนตรงหน้าออกมา เม็ดเล็กที่กลางอกทั้งสองข้างก็ดันขึ้นมาเมื่อรู้สึกถึงความเย็นของอากาศ

 

“นี่ ยังไม่โกนหนวดเลยนะ มาโกนก่อน” เสียงดุดังขัดความคิดคนตัวโต หน้าขาวๆแดงก่ำอย่างห้ามไม่อยู่

 

“อืม ยอมก็ได้”

 

“อ๊ะ!”

 

            เสียงทุ้มพูดแค่นั้น ก่อนที่ริมฝีปากร้อนๆของคนด้านบนเข้าครอบครองเม็ดทับทิมสีหวานตรงกลางหน้าอก ไรหนวดอ่อนๆก็ขูดไปกับผิวหนังผ่านเนื้อผ้าบางทำให้ฮยอกแจทำได้แค่แอ่นตัวรับสัมผัสเท่านั้น ก่อนที่ริมฝีปากร้ายกาจจะย้ายมาอีกฝั่งเหมือนกลัวจะน้อยใจ  

 

“ยังไม่ต้องโกนก็ได้นะ ฮยอกก็ชอบนี่นา จริงไหม” เสียงที่แหบพร่ากระซิบอยู่ข้างใบหูเล็ก ก่อนที่มือใหญ่จะปลดเสื้อผ้าของคนตัวเล็กออกไปกองอีกด้าน

 

“อายนะ..อ้ะ!”

 

            เสียงใสเผลอสะดุ้งออกมาเมื่อรอบนี้ผิวหนังสัมผัสโดนไรหนวดจริงๆไม่ใช่แค่ผ่านเสื้อผ้า 

 

“แต่ตรงนี้ของฮยอก มันรออยู่นะ”

 

            เสียงทุ้มที่แหบพร่าไปด้วยอารมณ์เอ่ยออกมา ก่อนที่คนตัวโตจะเข้ามายืนกั้นกลางระหว่างขาเรียวที่ห้อยลงมาจากอ่างล้างหน้า มือใหญ่เลื่อนลงมาด้านล่าง ก่อนที่นิ้วเรียวค่อยๆกดเข้าไปในช่องทางที่เชิญชวนอยู่ 

 

 

“ซะ..ซีวอน..อ๊า...อ๊ะ...”

 

            การกระทำที่ฮยอกแจได้แต่ร้องออกมาอย่างลืมอาย มือเล็กปล่อยที่โกนหนวดทิ้งไปก่อนจะกำไหล่คนตัวโตไว้แน่น 

 

“คิดถึงวอนเหมือนกันสินะ” 

 

คำพูดน่าอายจากคนตัวโตกลับทำให้คนหน้าหวานพยักหน้าอย่างจำยอม ก็เขาห่างกันตั้งนาน พอรู้อยู่หรอกว่าตาหนวดนี่หื่นขนาดไหน

 

“ถะถ้า...คิดถึง..กะก็เข้า...อ๊ะ..มะ...เร็ว..สิ”

 

            เสียงหวานสั่นถูกปล่อยออกมา เมื่อคนตัวโตเหมือนจะไม่เลิกแกล้งเขาสักที

 

“อืม..ฮยอกอยากดูด้วยหรือเปล่า”

 

            เสียงทุ้มพูดแค่นั้น ก่อนที่ซีวอนจะจัดการพลิกอีกคนเข้าหากระจก มือใหญ่รวบเอวเล็กเอาไว้เพื่อช่วยในการทรงตัว

 

“อะไร..อ๊า!”

 

            ฮยอกแจพูดได้แค่นั้นก่อนจะเริ่มครางอย่าสุดเสียงเมือคนตัวโตกดกายเข้ามาจนสุด ใบหน้าหวานหันกับมาด้านหน้า ก็พบเข้ากับภาพความน่าอายของตัวเอง ใบหน้าหวานที่แดงก่ำเพราะอารมณ์และสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความต้องการของทั้งตัวเองและซีวอนในตอนนี้ ทำให้คนตัวเล็กยิ่งรู้สึกตื่นเต้นจนเกร็งตัวรับคนด้านหลังมาขึ้น

 

ฟุบ!

 

“อืม...ตื่นเต้นเหรอ อย่าเกร็งสิ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบรัดที่มีมากขึ้น  

 

“อ๊ะ..มัน...อืม...นะ.แน่น..อ๊ะ....อ๊า......อืม..”

 

            เสียงหวานที่ร้องทันทีที่กายใหญ่สอดเข้ามาลึกขึ้น จังหวะที่เคยเบาบางก็รุนแรงขึ้นตามอารมณ์คนด้านหลัง จมูกโด่งเริ่มซุกไซร้ไปตามผิวกาย ก่อนที่แววตาคมจะหันมาสบตาของเขาผ่านกระจก

 
กึด!


“อืม..รัดอีกแล้ว..เกร็งทำไมครับ”

 

“ก็..อ๊า”

 

เสียงที่แทบจะฟังไม่ได้ศัพท์ของฮยอกแจแก้ตัวยังไม่ทันเสร็จ แรงกดจากคนด้านหลังก็เพิ่มขึ้นจนร่างเล็กต้องผวาขยับรับ มือเล็กเอื้อมไปเกาะขอบอ่างล้างหน้าขนาดใหญ่เอาไว้เพื่อพยุงตัวเอง

 

 “อ๊ะ...วะ....อ๊า....อ๊ะ..ฉัน..อืม..”

 

 

 

 

            น้ำเสียงน่าอายกลับทำให้คนตัวเล็กรู้สึกดียิ่งขึ้น มือเล็กบีบกระชับมือใหญ่เอาไว้เมื่อรู้สึกถึงปลายทางที่ไม่ไกลนัก

 

 

“อ๊ะ...อ๊าาา” เสียงหวานเปล่งออกมาดังก้องทั่วห้องน้ำหรูเมื่อตัวเองถึงปลายทาง 

 

“อะอืม..”

 

เสียงทุ้มครางต่ำเมื่อกดกายหนักๆเพียงไม่กี่ครั้งตัวเองถึงจุดหมายปลายทาง ทำให้ร่างเล็กๆกระตุกนิดๆเมื่อรับรู้ถึงความอุ่นที่ไหลเข้ามาภายในร่างกาย 

 

.

...

 

“เปื้อนแบบนี้ ต้องอาบน้ำให้แล้วมั้ง”

 

“ไม่..”

 

            เสียงขัดจากฮยอกแจยังไม่ทันจบ ร่างเล็กก็ลอยชิดกับอกหนา ก่อนที่ซีวอนจะพาไปทำความสะอาดตัวทางด้านอ่างอาบน้ำอีกรอบ

 

“อ๊ะ..เดินเบาๆสิ..อ๊า..อ๊ะ..นี่!” 

 

            น้ำเสียงไม่พอใจของฮยอกแจดังลั่นห้องน้ำเพราะอะไรๆที่ยังค้างคากันอยู่กับถูกกระตุ้นตลอดเวลาที่อีกคนเดิน

 

“อาบน้ำอีกรอบนะซากี”

 

รอยยิ้มอบอุ่นของซีวอนที่ส่งปิดท้ายกลับทำให้ฮยอกแจเห็นถึงอนาคต ฮือ ไม่ได้นอนแน่เลย จะคิดถึงอะไรขนาดนั่นนะตาบ้า...

 

.

...


...........
___________________________________________________________________________
ไปเม้นให้กำลังใจและอ่านต่อที่นี่นะ^^
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1188876&chapter=24

SF : Halloween Party {WonHyuk} NC

เป็นNCของเรื่องที่ลงในเด็กดีไว้น้าา ไม่ชอบคู่นี้กดปิดเนอะ^^

___________________________________________________________________________________

หมับ!

            มือเล็กรีบดึงชายเสื้อของอีกคนทันทีที่อีกคนจะลุกเดินหนีไป ไม่เอาฮยอกไม่ชอบเลยซีวอนทำไมดูโกรธขนาดนั้นได้นะ ฮือ~

“ม้าซี หายโกรธเถอะนะ ให้ฮยอกทำอะไรก็ได้ นะ” เสียงหวานที่อ้อนวอนกลับแววตาที่ช้อนมองทำให้คนตัวโตใจอ่อนไปทันที แต่จะให้ยอมง่ายๆก็ไม่ใช่ซีวอนแล้วแหละ

            ริมฝีปากร้อนของคนตัวโตประกบลงมาที่ปากของคนตัวเล็กทันที ริมฝีปากแสนร้ายกาจของซีวอนละเลียดชิม ก่อนจะส่งลิ้นชื้นไปสำรวจโพรงปากเล็กของคนหนีเที่ยวทันที

จุ๊บ!

“วันนี้วอนจะลงโทษเด็กดื้อ!”

เสียงทุ้มพูดก่อนจะประกบจูบลงไปอีกรอบ จนคนตัวเล็กแทบขาดอากาศหายใจถึงยอมปล่อยให้เป็นอิสระ

“เอาเปรียบตลอด” เสียงหวานบ่นเบาๆเมื่ออีกคนผละไปหยิบของจากหัวเตียงมา

           

หูแมวสีอ่อนที่สีเดียวกับผมถูกสวมลงบนหัวเล็กของฮยอกแจ ซีวอนมองผลงานของตัวเองก่อนจะยิ้มนิดๆเมื่อออกมาน่าพอใจ ก็คนที่อยู่ในชุดแวมไพร์แต่กลับใส่หูแมวได้ออกมาน่ารัก ประกอบกับตาสวยที่หวานเยิ้มในแบบคนเมาก็ทำให้เจ้าตัวเซ็กซี่ขึ้นไปอีก

“เป็นทำไมแวมไพร์ เป็นแค่ลูกแมวก็พอแล้ว ใครๆก็บอก” ไม่พูดเปล่ามือใหญ่ของซีวอนก็เริ่มมายุ่งกับชุดแวมไพร์ของคนตัวเล็กทันที

“ดะเดี๋ยว ทำอะไรนะ” เสียงตื่นตระหนกและท่าทางเขินอายนั้นทำให้ซีวอนยกยิ้มอย่างพอใจ

“ไม่น่าถาม ทำโทษไง”

            สิ้นเสียงซีวอน ฮยอกแจก็ไม่มีโอกาสตอบโต้ใดๆ ริมฝีปากแสนร้ายกาจประกบลงมาอีกรอบ พร้อมๆกับมือใหญ่ที่เริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าอีกฝ่ายทันที ผ้าคลุมผืนใหญ่ค่อยๆหลุดลงไปกองบนพื้น และเสื้อรวมถึงกางเกงที่ตามลงไป ริมฝีปากร้ายกาจยังทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม โดยกว่าจะรู้ตัวอีกทีฮยอกแจก็เปลือยเปล่าไปทั้งตัว

“อะอืม...” เสียงครางลอดลำคอของฮยอกแจดังขึ้นเมื่อริมฝีปากร้อนไล่ลงมาตามซอกคอ ความร้อนชื้นที่สัมผัสทำให้มวลในท้องตีขึ้น

            ฝ่ามือใหญ่ ลูบไปตามด้านหลังคนตัวเล็กอย่างเบามือ ริมฝีปากแสนร้ายกาจก็วกกลับมากดจูบที่ปากอิ่มของคนตัวเล็ก จนสติที่มีอยู่หลุดลอยไป ทุกอย่างขาวโพลนไปหมด

“แฮ่กๆ”  เสียงใสหอบออกมาเมื่อคนตัวโตผละออกไปทอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ก่อนจะกลับมามองไล้ไปทั่วร่างของเขา

“รู้ไหมฮยอก เวลาเมาเนี่ยตัวแดงๆ แถมใส่หูแมวแบบนี้อีกมันทำให้วอนแทบทนไม่ไหวเลยล่ะ” เสียงทุ้มที่พร่าไปด้วยอารมณ์กระชิบริมหูอีกคนก่อนจะถอยออกมามองคนตรงหน้า

“ห้ามเอาออกนะ”

            เสียงทุ้มดังขัดขึ้นมาเมื่ออีกคนทำท่าจะดึงหูแมวออก ดวงตาคมที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการกวาดมองทั่วร่างตรงหน้า จนฮยอกแจได้แต่หนีบเรียวขาเข้าด้วยความอาย ใบหน้าหันหนีไปอีกด้านเพื่อหลบสายตาคนตัวโต แต่ซีวอนเหมือนจะไม่ร่วมมือด้วยเมื่อมือใหญ่เชยใบหน้าหวานนั้นกลับมา  ฮยอกแจสวย และเซ็กซี่มาก ผิวขาวที่แดงเรื่อเพราะแอลกอฮอลล์ กับหูแมวสีอ่อนที่กลืนไปกับผมทำให้เจ้าตัวดูเหมือนลูกแมวตัวเล็กที่พยายามจะยั่ว แล้วก็ยั่วเขาสำเร็จซะด้วยสิ

“มันน่าอายนะ..อ้ะ!”

            เสียงใสเผลอสะดุ้งออกมา เมื่อริมฝีปากร้อนๆของคนด้านบนเข้าครอบครองเม็ดทับทิมสีหวานตรงกลางหน้าอกข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างมือใหญ่ก็บีบคลึงเบาๆราวกับว่ากลัวจะน้อยใจ  

“ทำโทษไง”

            เสียงทุ้มที่แหบพร่าไปด้วยอารมณ์เอ่ยออกมา ก่อนที่คนตัวโตจะเข้ามานั่งกั้นกลางระหว่างขาเรียว มือใหญ่ไต่เลื่อนลงมาด้านล่าง นิ้วเรียวค่อยๆกดเข้าไปในช่องทางที่เต้นตุบอย่างเชิญชวนเขาอยู่

“ซะ..ซีวอน..อ๊า...อ๊ะ...”

            การกระทำของคนตัวโตที่อีกคนได้แต่ซบหน้าลงกับหมอนใบโต น้ำเสียงหน้าอายถูกปล่อยมาไม่ขาดสาย

“อืม..ฮยอกร้อนมากเลยนะ”  

น้ำเสียงแหบพร่ากับตาคมที่ทอดออกมาบ่งบอกว่าต้องการมากแค่ไหน ริมฝีปากร้อนจู่โจมกลางหน้าอกอีกรอบ มือใหญ่ยิ่งเร่งขึ้นจนอีกคนแทบจะทนไม่ไหว

รู้สึกดีตอนนี้ ฮยอกแจ รู้สึกดี

ความคิดของคนตัวเล็กที่รู้สึกอึดอัดแทบบ้าเมื่อโดนปรนเปรออย่างหนัก

“อ๊ะ! หยุด..ทำไม อืม” เสียงหวานครางแผ่วเมื่อคนตัวโตผละออกไปดื้อๆ

“อืม ทำไมนะ ฮยอกลองบอกวอนหน่อยสิ?” เสียงทุ้มที่สุดแสนจะเจ้าเล่ห์ดังขึ้น ก่อนที่มือใหญ่จะปัดผ่านเม็ดทับทิมกลางอกช้าๆจนคนตัวเล็กสะดุ้งขึ้นมา

“อ๊ะ..อะไร..อืม...ฮยอกไม่ไหว” เสียงใสพูดออกมาอย่างติดขัด เมื่อคนตัวโตหยุดการขยับมือเอาไว้แต่ยังคงใช้ผ่ามือใหญ่แกล้งลูบผ่านร่างกายของเขา

“ฮยอกต้องการอะไร..บอกสิ?ร้องเมี้ยวด้วยนะ” พูดก่อนจะแกล้งอีกรอบเมื่ออีกคนยังไม่ตอบอะไร

“บ้า..อ๊ะ” ฮยอกแจแทบควบคุมตัวเองไม่ได้เมื่ออีกคนไม่มีท่าทีหยุดแกล้ง ได้แต่เจ็บใจที่โดนเอาเปรียบอยู่เรื่อย

“อืม..ฮะ..ฮยอก...อ๊า..ต้องการ....อ๊ะ..วอน..อ๊ะ..มะ..เมี้ยว...” เสียงร้องขอแสนยั่วยวนอย่างลืมอายดังออกมาเมื่อความอึดอัดเข้าจู่โจม ทำให้คนที่มองอยู่หมดความอดทนแทบจะทันที

ฟุบ!

“อ๊ะ..มัน...อืม...นะ.แน่น..อ๊ะ....อ๊า......อืม..”

            เสียงหวานที่ร้องแทบทันทีที่กายใหญ่สอดลึกเข้ามาทั้งหมดในคราวเดียว จนทั้งจุกและรู้สึกดีไปพร้อมๆกัน

  

“ทีหลังห้ามหนีเที่ยวนะ..อืม”

“อะ..อะไรเล่า...ก็..อ๊า”

เสียงที่แทบจะฟังไม่ได้ศัพท์ของฮยอกแจดังขึ้น เมื่ออีกคนกดโดนจุดภายในเข้า คำพูดที่คนตัวโตเพียงแค่หยุดมือเพียงแปปเดียวก่อนที่จะเริ่มขยับอีก

“ห้ามไปอีก..เข้าใจไหม”

“อ๊ะ...วะ....อ๊า....อ๊ะ..ฉัน..อืม..”

            คำตอบของคำถามที่ซีวอนถามไป มีเพียงเสียงหวานที่ครางออกมาเท่านั้น เมื่อคนตัวโตไม่มีท่าทีจะผ่อนแรงเพื่อรอคำตอบเลยด้วยซ้ำ

“ฮยอก อืม..ถือว่าเข้าใจนะ” เสียงของคนตัวโตที่ดังข้างหู เป็นการรวบรัดคำตอบที่แสนเอาแต่ใจ แต่ทำเอาอีกคนขนลุกซู่ ร่างกายก็สอดรับกับแรงกดจากซีวอนรื่อยๆ

.

..

.....

            จังหวะที่เบาบางในตอนแรกก็ทวีความรุนแรงขึ้น ฮยอกแจกระตุกนิดๆเมื่อรับรู้ว่าปลายทางอยู่ไม่ไกล

“อ๊ะ..อ๊า...อ๊าาา” เสียงหวานเปล่งออกมาดังก้องทั่วห้องนอนเมื่อตัวเองถึงปลายทาง ท่าทางที่คนตัวโตได้แต่กดกายให้เร็วขึ้น ยามที่ร่างเร็วก็หลับตาแน่นเมื่ออารมณ์พุ่งขึ้นสูง

“อะอืม..”

เสียงทุ้มครางต่ำเมื่อตัวเองถึงจุดหมายปลายทาง ทำให้ร่างเล็กๆกระตุกนิดๆเมื่อรับรู้ถึงความอุ่นที่ไหลเข้ามาภายในร่างกาย ก่อนที่ลูกแมวตัวน้อยจะหลับคาอ้อมกอดคนตัวโตทั้งๆที่ใส่ที่คาดผมอยู่ ภาพที่ซีวอนได้แต่ยิ้มก่อนจะถอดที่คาดผมให้อีกคนนอนสบายขึ้น ก่อนจะหลับตามไปด้วยกัน

อ่านต่อได้ที่ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1188876&chapter=19