[SF] : SOLO Showtime {WonHyuk}
NCนะจ๊ะ ไม่ชอบกดปิดน้ออออ แต่อาจจะไม่ดีเท่าไหร่นี่ครั้งแรกที่แต่งเอ็นซีเลย
ติชมหน่อยน้าจะได้เอาไปปรับปรุง^^
ห้องนั่งเล่นภายในคอนโดกว้าง
ของชายหนุ่มผู้ได้ชื่อว่าหล่ออันดับที่เจ็ดของโลกและยังเป็นหน้าตาของวงsuperjunior
ตอนนี้กำลังวุ่นวายไปด้วยสุนัขตัวแสบสองตัวและเจ้าของทั้งสองคนที่เล่นกันวุ่นวายไปหมด
“นี่! ซีวอน อย่าเอาบั๊คซี่มาแกล้งช็อคโก้ของฮยอกนะ
เอาไปเล่นไกลๆเลยอย่ามาแย่ง” เสียงใสของอีฮยอกแจหรืออึนฮยอกsuperjuniorที่ติดจะขุ่นดังขึ้น เมื่อเจ้าของห้องเอาลูกรักของตัวเองมาแย่งของเล่นที่เพิ่งซื้อมาให้ช็อคโก้ไปเล่นหน้าตาเฉย
“โอ๋ๆ ไม่โกรธนะครับ เดี๋ยววอนซื้อให้ใหม่นะ บั๊คซี่มันไม่ได้ตั้งใจ
เห็นไหม ช็อคโก้ก็ยังเล่นกับน้องปกติเลย นะครับ” เสียงทุ้มของคนตัวโตก็เอ่ย
ง้องอนคนตัวเล็กที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่บนโซฟากลางห้อง ทั้งๆที่อีกสองตัวนั้น
ก็เล่นกันไม่ได้สนใจเจ้านายของมันเลย
หมับ!
แรงกอดรัดจากคนตัวโตที่เดินมานั่งโซฟาตัวเดียวกับฮยอกแจพร้อมทั้งดึงคนขี้โวยวายไปนั่งใกล้ๆอย่างง้องอน
“อืม ว่าแต่วันนี้ ฮยอกไม่ไปซ้อมคอนแล้วเหรอ หืม?” เสียงทุ้มถามอย่างสงสัยตั้งแต่ที่คนตัวขาวมาหาเขาที่คอนโดส่วนตัวแต่เช้า
ทั้งๆที่ปกติ ฮยอกแจจะเป็นคนที่ไปซ้อมคอนเสิร์ตครั้งนี้คนแรกๆด้วยซ้ำ
“อ่อ วันนี้ฮยอกไปเช็คอุปกรณ์โซโล่ของฮยอกมาแหละ มันเสร็จแล้ว”
คนตัวขาวรีบพูดอวดทันทีด้วยความดีใจในเมื่อของตัวเองเสร็จก่อนคนตัวโตข้างกาย
“สรุป ฮยอกโซโล่แบบไหนล่ะ วันนั้นที่ถาม
วอนบอกของวอนไปแล้วนะที่ใส่ชุดม้า ของฮยอกที่บอกว่าแต่งเพลงเองเป็นแบบไหนล่ะ” ใช่วันนั้นที่ฮยอกแจถามซีวอนก็บอกไปแล้ว
แต่เจ้าตัวยังไม่รุ้เลยว่าคนตัวขาวจะแสดงอะไร
เคยได้ยินก็แค่เพลงที่เจ้าตัวฮัมออกมาบ่อยๆนั่นแหละ แต่เนื้อหาเพลงแบบนั้นมันทำให้สงสัยว่าจะแสดงออกมาแบบไหนกันแน่นะ
“อืม ซ้อมมาบ้างแล้ว ว่าจะมาซ้อมที่นี่อีก จะได้ไปอวดคนอื่นได้ ที่หอพักห้องฮยอกไม่มีที่ซ้อมเลย”
เสียงใสเอ่ยขึ้นพร้อมกับซ้อนตามองอย่างขอความเห็นใจ
แต่ฮยอกแจจะรู้ไหมว่าไม่ต้องทำแววตาแบบนี้ชเวซีวอนคนนี้ก็ยอมแล้ว
จะน่ารักน่าฟัดไปไหนเนี่ย
“ได้อยู่แล้วครับ
ว่าแต่จะซ้อมเลยไหมเดี๋ยววอนเอาช็อคโก้กับบั๊คซี่ไปเก็บที่ห้องพวกมันก่อนนะจะได้ไม่กวน”
พอได้คำตอบเป็นการพยักหน้า คนตัวโตก็ลุกขึ้นอุ้มลูกรักทั้งสองไปไว้อีกส่วนของคอนโดที่กั้นไว้ให้เจ้าตัวแสบทั้งสองได้พักผ่อนกัน
.
...
..........
....................
“หือ? หาอะไรอยู่ฮยอก” ซีวอนถามอย่างสงสัยเมื่อคนตัวขาวเอาแต่รื้อค้นของในกระเป๋าใบย่อมของตัวเอง
“อ๊ะ! เจอแล้ว” น้ำเสียงดีใจพร้อมกับชูของในมืออวดอีกคน
โลหะสีมันวาวที่ดูเหมือนจะถูกสั่งทำมาเป็นพิเศษเพราะความยาวและหนาของมันขัดกับน้ำหนัก
ที่คนตัวเล็กถือขึ้นมาอย่างสบายๆแบบนั้น
“โซ่! ฮยอกจะโชว์อะไร ทำไมมีของแบบนี้”
น้ำเสียงร้อนรนของคนตัวโตที่ถามแทบจะทันทีที่เห็นของในมืออีกคน จะให้เขาทำอย่างไรล่ะ
ก็ในเมื่อโซ่สีวาววับที่อยู่บนมือขาวๆแบบนี้มันชวนให้เขาคิดไปไกลถึงไหนต่อไหนแล้ว
และเขาก็คงจะไม่ยอมให้คนตัวเล็กแสดงอะไรแบบนี้ง่ายๆแน่
“ก็ นะซีวอน อย่าดุสิ เพลงนี้เค้าแต่งเองเค้าเลยอยากคิดโชว์เอง นะนะ
อย่าดุนะ เนี่ยเดี่ยวโชว์ให้ดูเลยว่ามันไม่มีอะไรจริงๆนะ”
เสียงใสออดอ้อนอย่างสุดกำลังเมื่ออีกคนทำท่าจะพังโชว์ที่เขาอุส่าคิดเอง
ตาใสๆก็เริ่มมีน้ำตาคลอๆเพื่อเรียกคะแนนให้อีกคนสงสาร
“เฮ้อ ก็วอนจะขัดใจได้ยังไงล่ะ เล่นอ้อนขนาดนี้ หือ?” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างอ่อนใจ
มือใหญ่ก็บีบลงบนจมูกของอีกคนอย่างหมั่นเขี้ยว
“อ้อ แต่เดี๋ยววอนหาที่ซ้อมให้เองนะ หึหึ”
เสียงทุ้มติดเจ้าเล่ห์เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งจับจูงอีกคนที่ยืนทำหน้าเหวอให้เดินตามมาโดยไม่ลืมเจ้าโซ่ปลอมตัวการสำคัญนั่นด้วย
.
....
..............
........................
........................................
.......................................................
“วะวอน จะให้ฮยอกซ้อมให้ดูที่นี่จริงเหรอ” น้ำเสียงติดจะเขินอายและไม่มั่นใจเอ่ยขึ้นมาทันทีที่เห็นสถานที่
ร่างเล็กที่เปลี่ยนชุดมาให้เหมือบนเวทีคือเสื้อยืดสีขาวบางๆกับกางเกงยีนส์ที่ขาดนิดๆก็ทำท่าจะย้อมสีตัวเองด้วยสีแดงๆซะอย่างนั้น
“ใช่ ทำไมล่ะ รู้ไหมจะเล่นบทโดนล่ามถ้าไม่ลองทำจริงๆก่อนมันจะไม่สมจริงนะ”
เสียงทุ้มเอ่ยออกมาจริงจัง
ขัดกับแววตาเจ้าเล่ห์ของเจ้าตัวที่คนตัวเล็กคงไม่รู้เพราะเอาแต่ก้มหน้าก้มตามองทางอื่นอยู่
“จริงเหรอ”
“จริง แต่ถ้าไม่ให้วอนดูก่อนอย่าหวังว่าจะได้แสดงชุดนี้เลย”
เสียงเข้มเอ่ยขู่สำทับ ทำเอาคนตัวขาวหน้าขึ้นสีจัดอย่างเขินอาย
ก็ในเมื่อตอนนี้สถานที่ที่ซีวอนพามา
ก็คือห้องนอนขนาดใหญ่ของซีวอนเองและตอนนี้ตัวเองก็ยืนอยู่หน้าเตียงขนาดคิงไซส์
หัวเล็กๆนั่นก็จินตนาการถึงสถานการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นต่อไปจนเลือดพากันสูบฉีดมารวมกันบนใบหน้า
“กะก็ได้”
เสียงใสเอ่ยออกมา ก่อนที่จะพาร่างของตัวเองไปนั่งบนเตียง
โซ่เส้นยาวถูกมัดไว้กับขาเตียงทางหัวเตียงด้านละเส้นโดยฝีมือคนตัวโต
มือขาวก็ค่อยๆเอาโซ่มาพันมือตัวเองพอหลวมๆอย่างที่ฝึกมาเป็นการเตรียมพร้อม
“เปิดเพลงให้หน่อยนะ หนึ่ง สอง เริ่ม”
สิ้นเสียงสั่งของคนตัวเล็ก
เสียงเบสหนักๆแบบที่เจ้าตัวชอบก็ดังขึ้นพรอ้มกับเนื้อเพลงที่ตอกกลับใครก็ตามที่ดูถูกตนเองอย่างรุนแรง
ร่างเล็กในเสื้อยืดตัวบางกับกางเกงขาดๆที่ซีวอนบอกได้เลยว่าเซ็กซี่มาก
ก็ปรอยตาขึ้นมามอง
ปากเล็กฮัมเนื้อเพลงออกมาพร้อมกับร่างที่โยกไปซ้ายทีขวาทีอย่างคนหมดแรง
ท่าทางที่ทำเอาคนตัวโตทนไม่ไหว
ซีวอนรู้ตัวอีกทีร่างใหญ่ๆของตัวเองก็ขึ้นมาคร่อมทับอีกคนเอาไว้
เสียงเพลงเงียบลงเพราะมือใหญ่เอื้อมไปปิด ส่วนคนที่โดนทับอยู่ก็เบิกตากว้างอย่างรับรู้ถึงชะตาของตัวเองซะแล้ว
“วะวอน ฮยอกหนัก ลุกไปเลยนะ”
“ไม่ล่ะ ฮยอกก็ซ้อมต่อไปสิ เดี๋ยววอนจะทำให้ฮยอกเล่นได้สมจริงขึ้นเอง”
จบคำคนตัวโตก็กดล็อกข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้กันอีกคนหนี
ปากร้อนก็ทาบทับลงมาอย่างรวดเร็ว ทำให้อีกคนที่ตอนแรกต่อต้าน
ก็เริ่มเคลิ้มตามคนตัวโตไป
“อะอืม...” เสียงครางลอดลำคอของฮยอกแจดังขึ้นเมื่อริมฝีปากร้อนไล่ลงมาตามซอกคอขาว
ไรหนวดจางๆก็ขูดเบาๆทำให้คนตัวเล็กรู้สึกเร็วกว่าที่เคย
ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปในเสื้อตัวบาง ลูบไปตามด้านหลังคนตัวเล็กอย่างเบามือ
ริมฝีปากแสนร้ายกาจก็วกกลับมากดจูบที่ปากอิ่มของคนตัวเล็ก จนสติที่มีอยู่หลุดลอยไป
ร่างกายคล้ายล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า
“อ้ะ!”
แกร๊ก !!
เสียงใสเผลอสะดุ้งออกมา
ข้อมือทั้งสองข้างสะดุ้งขึ้นจนได้ยินเสียงกระทบกันของโลหะ เมื่อริมฝีปากร้อนๆของคนด้านบนเข้าครอบครองเม็ดทับทิมสีหวานตรงกลางหน้าอกโดยผ่านทางเสื้อทั้งสองข้างราวกับว่ากลัวอีกข้างจะน้อยใจ
มือใหญ่ก็เลื่อนลงไปปลดกางเกงยีนส์ตัวสวยลงมาเพียงครึ่งสะโพกเล็ก
เรียวขาขาวบีบเข้าหากันแน่นตามอารมณ์ แต่ติดที่อีกคนนั่งคั่นกลางเอาไว้
“ยะหยุดทำไม” เสียงใสถามอย่างไม่เข้าใจเมื่อ
คนตัวโตด้านบนหยุดทุกอย่างและผละออกมายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เขา
“เปล่า แต่ฮยอกสวยมาก รู้ตัวไหมว่าวอนจะทนไม่ไหวอยู่แล้วนะ”
เสียงทุ้มที่แหบพร่าไปด้วยอารมณ์เอ่ยออกมา
เมื่อผละออกมาแล้วภาพที่เห็นก็คือ คนตัวขาวที่ตาปรอยๆจ้องเขา
เสื้อสีขาวบางๆที่เปียกเฉพาะจุดก็ทำให้เห็นไปถึงไหนต่อไหน
เรียวขาขาวที่คากางเกงไว้เพียงครึ่งสะโพก ทุกๆอย่างช่างยั่วยวนเขาจริงๆ
“กะก็ ก็ไม่ได้บอกให้ทนนิ” สิ้นคำพูดแสนน่าอายคนใจกล้าก็ได้แต่ซบหน้าลงกับหมอนใบโต
เมื่อรับรู้ถึงกางเกงที่ค่อยๆหลุดออกไปทางปลายเท้า
จุ๊บ!
“พูดจาแบบนี้ อย่าหาว่าวอนไม่เตือนนะ”
จบคำพูดนั้น คนตัวโตก็ดึงเสื้อตัวบางมาไว้เหนืออก
ปากร้อนก็ก้มลงจู่โจมกลางหน้าอกทั้งสองข้างทันที มือใหญ่เลื่อนลงมาด้านล่าง
นิ้วเรียวค่อยๆกดเข้าไปในช่องทางที่เต้นตุบอย่างเชิญชวนเขาอยู่
“อ๊า...อ๊ะ...”
การกระทำของคนตัวโตที่อีกคนได้แต่กำโซ่ไว้แน่น ใบหน้าซบลงกับหมอนใบโต
น้ำเสียงหน้าอายถูกปล่อยมาไม่ขาดสาย
“อืม.. ข้างในฮยอกร้อนจังเลย” น้ำเสียงแหบพร่ากับตาคมที่ทอดออกมาบ่งบอกว่าต้องการมากแค่ไหน
“อ๊ะ...วะ..วอน...อ๊ะ..ฉัน..อืม..”
เสียงใสที่ร้องขอออกมา
แทบจะฟังไม่ได้ศัพท์เมื่อนิ้วเรียวกดโดนจุดภายในเข้า
คำพูดที่คนตัวโตเพียงแค่หยุดมือเพื่อปลดกางเกงตัวเอง
จากนั้นจูบร้อนๆก็ลงมาทาบทับพร้อมความร้อนผ่าวก็สอดแทรกเข้ามาทีเดียวจนสุด ความคับแน่นบีบรัดจนซีวอนแทบจะไม่กล้าขยับ
“ฮยอก อืม..” เสียงครางต่ำของคนตัวโตที่ดังข้างหู
ทำเอาอีกคนขนลุกซู่ ร่างกายก็สอดรับกับแรงกดของคนตัวโตเรื่อยๆ
.
..
.....
เสียงน่าอายยิ่งดังก้อง จังหวะที่เบาบางในตอนแรกก็ทวีความรุนแรงขึ้น แต่กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
ร่างเล็กๆกระตุกเกร็งนิดๆเมื่อรับรู้ว่าปลายทางอยู่ไม่ไกล
“วะวอน..แกะโซ่ให้หน่อย..” ร่างเล็กร้องขออย่างลืมอาย
เมื่อสติตอนนี้แทบไม่เหลือ เรี่ยวแรงที่แม้แต่จะแกะโซ่ที่พันไว้หลวมๆยังไม่มี
ทำให้เสียงใสเอ่ยขอออกมา จนมือใหญ่เอื้อมมาแกะให้ทั้งๆที่จังหวะด้านล่างไม่ได้ลดลงเลย
แกร๊ก
แกร๊ก!
เมื่อพันธนาการสองข้างหลุดลง แขนเรียวก็โอบรัดรอบไหล่คนตัวโต
ร่างเล็กก็เริ่มกระตุกเกร็งนิดๆเมื่อปลายทางอยู่ไม่ไกล
“อ๊ะ..อ๊า...อ๊าาา” เสียงหวานเปล่งออกมาดังก้องทั่วห้องนอนเมื่อตัวเองถึงปลายทาง
ท่าทางที่คนตัวโตรวบเอวเล็กเอาไว้และกดกายเร็วขึ้น
“อะอืม..”
เสียงทุ้มครางต่ำเมื่อตัวเองถึงจุดหมายปลายทาง อาการที่ทำให้ร่างเล็กๆกระตุกนิดๆเมื่อรับรู้ถึงน้ำขุ่นที่ไหลเข้ามาภายในร่างกาย
“วอนรักฮยอกนะ” เสียงทุ้มบอกพร้อมกับกดจูบบนหน้าผากมนอย่างปลอบโยน
“อืม ฮยอกก็รักวอนนะ” เสียงใสตอบคำรักอย่างน่ารักลับมา
.
...
.........
......................
...............................
......................................
“สรุปให้ฮยอกแสดงนะ” เสียงใสถามข้อข้องใจทันทีหลังจากหายใจเป็นปกติ
“ไม่อยากเลยนะ ถ้าจะแสดงแล้วยั่วขนาดนั้น” เสียงทุ้มงอแงออกมาข้างๆกายทำเอาคนตัวเล็กหน้าหม่นลง
“โอ๋ๆ แสดงก็ได้ครับ แต่ต้องทำหน้ายั่วยวนไม่เท่าเมื่อกี้นะ ก้มหน้าเยอะๆก็ได้จะได้ไม่ค่อยมีใครเห็น”
น้ำเสียงเอาแต่ใจของคนตัวโตที่ง้องอนคนตัวเล็กเรียกรอยยิ้มสวยเต็มหน้า ตาหวานเป็นประกายระยิบระยับทันที
“ก็มีแต่ม้าซีนะแหละที่หื่น เวลาแคสเปอร์ซ้อมให้ทีแรกยังไม่เห็นเป็นอะไรเลย” เสียงใสเอ่ยบ่นออกมาโดยไม่รู้เลยว่าจะนำภัยมาสู่ตัว
“อะไรนะ! นี่ไปซ้อมกับคนอื่นมาเหรอ มาโดนลงโทษเดี๋ยวนี้เลย” เสียงตื่นตกใจที่ดูยังไงก็เสแสร้งจากคนตัวโตดังลั่นห้องทันที
“ก็ซ้อมตอนแรกไง อ๊ะ!..ม้าซี อย่าขยับสิ” คนที่ตกใจขยับมาคร่อมทับเขา และเพราะว่าอะไรต่ออะไรที่ยังไม่ได้นำออกไป ทำให้เสียงใสเอ่ยแก้ตัวออกมาอย่างขาดห้วง
“ไม่ต้องหรอก เพราะต้องลงโทษคนแถวนี้ก่อน ก็รู้ว่าเราหวงยังทำแบบนี้ จำไว้นะชเวซีวอนหวงอีฮยอกแจมากๆ ห้ามไปทำแบบนั้นอีกนะ ต้องให้วอนดูก่อนทุกครั้ง”
สิ้นเสียงสั่งอย่างเอาแต่ใจของคนตัวโต คนตัวเล็กก็โดนรังแกต่อทันทีข้อหาที่ทำให้หวง ให้หึง จนเสียงหวานดังลั่นห้องนอนกว้างไปพร้อมๆกับเสียงทุ้มของคนตัวโตต่อไป...
..
.....
..........
“ก็ทำไงได้ล่ะครับ ฮยอกแจน่ารักขนาดนี้ผมก็ต้องหวงเป็นธรรมดาจริงไหม?”
เอ๊ะ!แต่ทั้งคู่ลืมไปหรือเปล่านะว่าทิ้งเจ้าหมาอีกสองตัวไว้ด้านนอกนะ....
TaLk:
ลง 05/10/14
มาแล้ววววววว
อย่ากดตัวแดงน้า มิ้นลิงค์ไปที่อื่นแล้ว งื้อ *เอานิ้วจิ้มกัน
เป็นยังไงบ้าง ยังไม่ฟินใช่ไหม คือต้องบอกว่านี่ลองแต่งเป็นครั้งแรก
ขอโทษนะคะ แง้ แต่เห็นมีคนอยากอ่านเลยพยายามแต่ง นานมาก ทวนเป็นสิบๆรอบเลย T^T
ขอบคุณภาพทุกภาพที่ยืมมานะคะ^^
ตอบเม้นๆๆ^^
ohhihelloaloha (@saronkun) : ขอบคุณมากๆเลยนะที่ชอบ
มาอ่านเรื่องใหม่เร็ว^^
hYoX-Yoorii (@hyokyo) : อะไรจะขนาดนั้น
จิกหมอนขนาดนั้นเลย ชอบขนาดนี้ก็ดีแล้ว ขอบคุณมากๆๆๆนะ
มาอ่านตอนนี้ต่อเร็วเรารู้ว่ารออยู่คึคึ
รัก ฮยอกเเจ
& ซุปเปอร์จูเนียร์ : ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะ
ติดตามเรื่องอื่นต่อได้นะ^^
Haruzen : สเปเหรอ ก็น่าคิดนะ
ว่างๆจะมาลองดูเนอะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ^^
สุดท้ายก็รักทุกเม้น ทุกโหวต ทุกวิว ทุกแฟนคลับ
นะ รักรีดเดอร์ทูกโคนนนเลย รักเอสเจด้วย^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น